میخک در منابع با نام های قرنفل و قرنفول، عرنیواس، فرفلون لونک نیز آمده است
ماهیت آن:
ثمر درختی است که در جزیره ای از جزایر زیرباد که آن جزیره را جاوه و بتاویه نیز نامند به هم می رسد و در جای دیگر رشد نمیکند
آن جزیره در تصرف ولندیس است که فرقه ای از نصاری است
درخت آن فی الجمله شبیه به درخت کنار و شاخه های آن باریک و بلند مانند شاخه های یاسمین که به هندی چنبیلی نامند و بلند شده باز به سوی زمین میل کرده
برگ آن شبیه به برگ انار و از آن بزرگتر
ثمر آن که قرنفل (میخک) است باریک بلند، از یک بند انگشت کوچکتر و اندکی پهن و سر آن مشرف(دندانه دندانه دار) و بر سر آن قبه ای به شکل حباب و چون خشک میشود در بسته ها که می آورند به سبب مالیدن به هم اکثر قبه آن جدا می گردد و آن را نر و ماده باشد
نر آن بزرگتر و اغبر(خاکی رنگ) و کم رنگ و کم بو و کم طعم تر از ماده
ماده آن کوچک تر و در صفات مذکوره (مشخصات گفته شده) قویتر و بهتر
مستعمل(مورد استفاده آن) نوع ماده تازه، خوشبوی قوى الرایحه، تند طعم مایل به شیرینی، تیره رنگ بالیده آن است که در خاییدن و کوبیدن اجزای آن به طور کامل خوب نرم شود و خشبیت نداشته باشد (قاطی نداشته باشد) و آنچه به خلاف این اوصاف باشد زبون(ضعیف).
طبیعت یا مزاج میخک:
در سوم گرم و خشک
جهت آشنایی با درجه مزاج کلیک کن
افعال و خواص آن
با قوت تریاقیت و تفریح
اعضاء سر:
- مقوی ارواح و اعضای رییسه باطنی و حافظ آنها جهت تقویت دماغ و ذهن و فکر
- رفع سردرد سرد و تر و فالج و لقوه(فلج صورت) و نزلات متوالی و سکته
- بازکردن گرفتگی های مغزی
- و سایر بیماری های سرد و تر و سوداوی دماغی(مغز) و عصبانی(عصب) نافع است
- سوداوی مزاجان و کسی که در مزاج او سودا غالب باشد به صورت خوراکی و سعوط ونفوخ (کشیدن پودر آن به بینی) و مالیدن و ضماد به تنهایی و یا با ادویه مناسب کاربرد دارد
- جهت تقویت لثه و درد دندان سرد و رفع بدبویی دهان
- جویدن آن باعث خوشبویی دهان
- اکتحال آن (سرمه کشیدن) و یا خوردن آن جهت تقویت چشم و رفع سبل و غشاوه
اعضاء سینه:
- جهت سرفه سرد و تر
- تنگی نفس کهنه رطوبی
- خفقان سرد و وحشت و خوف و وسواس
- خوردن آن باعث افزایش شجاعت میشود
اعضاء دستگاه گوارش:
- مقوی معده و قوت هاضمه و امعا و کبد و کلیه سرد و طحال و باه و رحم
- مسخن (گرم کننده) و رفع کننده بیماری های سرد اعضای گفته شده
- رفع کننده قی و غثیان(اضطراب و دلهوره) و فواق (سکسکه) و آروغ
- تحلیل کننده ریاح غلیظ حاصل از غذاهای لزج غلیظ
- جهت استسقای لحمی
- تقطیر البول (قطره قطره آمدن ادرار، پروستات) و سلس (تکرر ادرار)
- درمان علل بلغمی و سوداوی و زلق الامعاء رطوبی (لغزندگی روده ها)
- جهت بیماری های سرد رحم به صورت خوراکی یا فرزجه
- آشامیدن نیم درم (1.2 گرم) با شیر تازه دوشیده به شرط مداومت به غایت محرک باہ (نیروی شهوت)
- و مدوامت یک درم (2.4 گرم) در وقت طهر و پاکی از حیض باعث حمل (بارداری) و تسخین رحم(گرم کردن رحم)
- مالیدن و ضماد نوع ماده آن بر پیش سر جهت بیماری های سرد مغز (دماغی) و بر درد های سرد مسکن آنها
- در ورم های سرد محلل آنها
- ضماد ممضوغ (جویده شده) آن با آب دهان بر احلیل (آلت تناسلی مردان) هنگام مقاربت باعث افزایش لذت جنسی دوطرف میشود
مضرات میخک
مضر کلیه و امعا
مصلح میخک
صمغ عربی
قدر شربت (مقدار مصرف) :
تا یک مثقال (3.456 گرم)
بدل یا جایگزین میخک:
به وزن آن دارچین و نصف آن بسباسه است
و نیم وزن آن فرنجمشک و نیم وزن آن خولنجان
و به وزن آن نیز خولنجان گفته اند
منبع:
عقیلی علوی شیرازی، سید محمد حسین بن محمد هادی، مخزن الأدویه