جرجیر در منابع با نام های تره تیزک و ترمرا و تخم آن با نام های هالون و عوام ، هالم و چندسور، و چند سر نیز آمده است
ماهیت آن
بری و بستانی میباشد
بری آن را بهقان و بستانی آن را، کف عایشه و به فارسی کیکیر و به شیرازی کهزک میگفتند
بری: صحرایی، خودرو
بستان:باغی، کشت شده
بری آن دو نوع است
یکی با ساق، و برگ آن از برگ ترب ریزتر و مشرف و گل آن زرد و بسیار تند و این را خردل بری گویند
دومی بی ساق و برگ آن نرم و کم حدت(تیزی) و گل آن سرخ
بستانی نیز سه نوع است
یکی شبیه به ترب و ساقدار و برگ آن با خشونت و در مازندران شاهتره و کوله تره و درتنکابن خاص تره نامند و تخم آن سفید و منظور از حرف بابلی همین تخم است
نوع دوم را رشاد و به فارسی تره تیزک نامند و برگ آن بزرگ و گل آن سرخ ارغوانی رنگ تخم آن مایل به سرخی و طولانی
نوع سوم برگ و تخم آن ریزتر از حب الرشاد و منظور از جرجیر در منابع همین نوع است که بهترین آن بستانی است
طبیعت جرجیر
افعال و خواص بری
مفتح گرفتگی کبد و طحال
جالی(پاک کننده) و مدر بول
سنگ شکن
مولد منی و محرک جماع
محلل ریاح
هضم کننده غذا
ضماد جرجیر با زهره گاو جهت از بین بردن آثار زخم
به دستور مالیدن آب آن با زهره گاومیش، کلف (کک و مک) را مفید است
خوردن ناشتا جهت رفع بدبویی زیر بغل نافع است
گویند از خواص آن است که اگر آب آن را بگیرند و درخت انار ترش را با آن زیاد آب دهند میوه آن شیرین میشود
مضرات
سردرد آور
مورث سده(گرفتگی)
مبخر و ضعیف کننده بینایی
در حدیث آمده که هرکه در شب جرجیر بخورد رگ جذام از دماغ او به حرکت درمیآید و نزف الدم (خون ریزی) او را عارض میگردد بعد از خواب
و در حدیث دیگر وارد است که شب خوردن آن احداث برص مینماید
مصلح آن
کاسنی و خرفه و سرکه است
بری آن در ادرار بول و تحریک باه و نعوظ قوی تر از بستانی است خصوصا تخم آن که تخم حب الرشاد است که در خواص گفته شده قوی تر از برگ آن و قوی الجلاء(پاک کننده) است
آشامیدن آن با آب گرم مقی (قی آور) بلغم و با زرده تخم مرغ عسلی محرک باه و نعوظ و چاق کننده بدن است
ضماد آن جهت کلف(کک و مک) و با عسل جهت بهق و نمش
با زهره گاو جهت شقاق ناخن مفید است
مصرف زیاد آن مهیج خون و ثوران آن و ریختن مواد به اعضای ضعیف که مصلح آن خوردن شیر تازه دوشیده است.
مقدار مصرف جرجیر
از بستانی تا پنج درهم (12 گرم)
از بری تا سه درهم(7 گرم)
جایگزین آن
هم وزن آن تودری یا تخم زردک بری یا تخم پیاز
منابع:
عقیلى علوى شیرازى، سید محمد حسین بن محمد هادى، مخزن الأدویه