بالنگو در طب نوعی ریحان عنوان شده است
ماهیت آن
در بو شبیه به ریحان و سبز مایل به سفیدی و برگ آن بی کنگره و تشریف
تخم آن از تخم ریحان بالیده تر و بلندتر و در افعال نزدیک به تخم شاهسفرم.
طبیعت یا مزاج بالنگو:
گرم و تر در آخر اول
افعال و خواص آن:
مقوی قلب
جهت خفقان
رفع توحش
اسهال معوی و دموی که از امعا باشد با گلاب مجرب است
جهت مغص(دل پیچه) و زحیر مفید است
مقدار مصرف:
تا دو مثقال (7 گرم)
جایگزین آن:
ریحان
منبع:
عقیلی علوی شیرازی، سید محمد حسین بن محمد هادی، مخزن الأدویه
